Het verhaal van Sharon
Een verhaal van onze jobcoach Rob Kooiman
Wat heb ik nodig om nóg meer succesverhalen te creëren?
Ruim 2 jaar terug kwam Sharon bij me op gesprek. Ze was al ruim een jaar ziek thuis met een burn-out. Sharon was toen 30 jaar en al een aantal jaren werkzaam in de zorg als verpleegkundige. Ze was uitgevallen vanwege werkdruk. Daar kwam bij dat Sharon getraumatiseerd was en nog niet uitbehandeld. De eerste stap was een werkervaringsplek tot de WIA-keuring, nog zo’n 4 maanden. Doelstelling: weer onder de mensen komen, ritme opbouwen, (zelf)vertrouwen krijgen, geen druk.
Sharon had veel aandacht nodig en een zeer rustige opbouw was heel belangrijk. Ze had regelmatig paniekaanvallen, aangejaagd door bepaalde triggers die ik feitelijk gezien niet kon wegnemen, maar ik mocht haar coachen hoe daar mee om te gaan. Ze werd stapje voor stapje sterker, haar zelfvertrouwen groeide, ze werd assertiever en durfde zelfs om hulp te vragen, iets wat ze erg moeilijk vond. Toen ze door de WIA-poort was gegaan kreeg ik te maken met het UWV. Ik ben daar nogal pro-actief ingegaan, want ik wilde geen vertraging in het proces waar Sharon inzat. Alle medewerking die ik nodig had, werd me uiteindelijk geboden, wat ertoe geleid heeft dat Sharon in september betaalt bij ons in dienst kwam voor 24 uur per week. Ook die stap gaf haar een boost, haar negatieve zelfbeeld was langzamerhand aan het bijdraaien en ze begon weer te geloven in zichzelf.
Ze ging van assemblage naar de afdeling elektra, waar ze leerde om led-verlichting te monteren, ze leerde solderen en behaalde daarvoor een certificaat. Ze werd ook sociaal steeds sterker, leerde weer mensen/collega’s te vertrouwen. Eind vorig jaar kwam ze bij me met de vraag of ik haar wilde helpen met haar CV want ze wilde wel terug in de zorg. Ze werd uitgenodigd om op gesprek te komen, ik heb haar geholpen met de voorbereiding en ben ook mee geweest ter ondersteuning. Na een dagdeel proefdraaien is haar een voorstel gedaan, inmiddels is ze daar nu 3 maanden aan het werk, naar tevredenheid van alle partijen.
Ruim 2 jaar heb ik met Sharon gewerkt, ik heb haar zien groeien en weer terugvallen, ze leerde zichzelf herpakken en om hulp vragen. Ze is letterlijk weer in beweging gekomen, ze gaat er alleen op uit, ze gaat haar angsten aan en laat weer mensen toe. Ik heb nog steeds contact met Sharon en geef haar waar nodig nazorg/coaching.
Het leukste aan mijn werk vind ik om mensen zoals Sharon te begeleiden op hun weg naar herstel. Om ze weer grip te zien krijgen op hun leven zodat ze met nieuwe hoop naar de toekomst kunnen kijken. Het gaat vaak om complexe problematiek waarbij iedereen een eigen verhaal heeft. De vertaling van die verhalen naar het juiste traject, in samenwerking met arbeidsdeskundigen, coaches en begeleiders, is een uitdaging die ik graag oppak. En daarmee kom ik op de vraag die ik in de aankondiging stelde.
We hebben meer werk nodig om de vele aanvragen vanuit Werksaam, UWV en re-integratiebureaus te kunnen invullen. Assemblage is wat we doen. In de breedste zin van het woord. Van het in elkaar zetten van gas- en waterkoppelingen tot het samenstellen van kabelbomen, maar ook montage van onderdelen van zaaddroogmachines kunnen we aan. Dus als je extra handen nodig heeft om iets in elkaar te zetten, denk aan ons. Ken je iemand in je netwerk die wegens personeelstekorten een uitdaging heeft op dit vlak, neem contact met ons op. Mocht dit allebei niet van toepassing zijn, met het delen van dit bericht help je mij en ons ook heel erg.